Pachacamac was van het jaar 200 tot 1470 een van de grootste en langst bewoonde pre-literaire centra in het Andesgebied. Na de komst van de Inca’s bleef het gebied een belangrijk spiritueel centrum. Dit duurde tot de komst van de Spanjaarden in de jaren 30 van de 16e eeuw.
Eeckhout
en zijn team melden dat er om een ovale tombe heen foetussen zijn gevonden die
met hun hoofd naar de tombe zijn gericht. In de centrale kamer van de tombe
scheidt een lemen bakstenen muur twee secties af, waar zeventig skeletten en
mummies zijn gevonden.
Lawrence
Owens, een archeoloog van de Universiteit van Londen kwam na het bestuderen van
de overblijfselen tot de conclusie dat meerdere individuen zware verwondingen,
fysieke trauma’s of ernstige ziekten hadden opgelopen voordat zij stierven. Eeckhout denkt dat in ieder geval één van de
baby’s was omgebracht met een klap tegen het hoofd.
De
onderzoekers hebben veel vragen over de tombe, maar nog weinig antwoorden.
Werden de kinderen bijvoorbeeld geofferd, of was deze plaats een bestemming
voor zieken en gewonden die op zoek waren naar genezing? Archeoloog Eeckhout
erkent dat er nog veel onderzoek te verrichten is: ‘Peru’s pre-literaire
bevolking kan niet direct tot ons spreken. Maar ze hebben concrete aanwijzingen
over hun beschaving achtergelaten. Het is aan ons om naar deze stemmen te
luisteren.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten