Op 20 mei 1750 woedde er een grote brand in Enschede. Een kwart van de stad verging tot as. Het vuur kon zich snel verspreiden via het stro tussen de dakpannen en via houten gevels. Wonderbaarlijk genoeg kwam niemand om het leven.
Enschede was een klein plaatsje met zo’n 1500 inwoners. Meerdere malen kreeg Enschede te maken met de verwoestende kracht van vuur, onder andere in 1170, 1225 en 1517. En later braken er ook nog eens flinke branden uit, zoals de grote stadsbrand van 1862 en de recente vuurwerkramp in 2000.
In 1750 waren de meeste huizen nog grotendeels van hout gebouwd. Het gevaar van een stadsbrand besefte de bewoners maar al te goed. Wie burger wilde worden van Enschede, betaalde niet alleen 50 gulden, maar moest verplicht kunnen helpen bij het blussen van branden. De brand van 1750 was echter van een te grote omvang om vlug te stoppen.
Niemand was toentertijd verzekerd tegen schade. Om de getroffenen financieel bij te staan deed men collectes in Overijssel, Amsterdam, Gelderland en Bentheim. Na de stadsbrand van 1750 bouwde men in Enschede voortaan huizen grotendeels van steen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten